آرشیو شماره‌های مجله

آرشیو شماره‌های مجله
لطفا برای دریافت شماره‌های مجله روی عکس کلیک کنید

۱۳۹۲ دی ۱۱, چهارشنبه

بررسی آسیب شناسانه‌ی شیوع لزبینیسم میان زنان دگرجنس‌گرا در ایران

پرونده ویژه: اقلیت توالتی (شماره پنجم، اردیبهشت و خرداد92)


در دهه اخیر شیوع رفتارهای جنسی معطوف به همجنس در میان قشر جوان افزایش چشمگیری داشته است. از آن جا که پژوهش درحوزه‌ی مسایل جنسی در ایران با مشکلات و محدودیت‌های زیادی روبرو است، بسیاری از مفاهیم علمی در ارتباط با این حوزه ناشناخته مانده یا به درستی تعریف یا حتی ترجمه نشده است. حال آن که این اصطلاحات در سایر نقاط جهان، نه تنها به ادبیات علمی سایر زبان‌ها وارد شده، بلکه حتی وارد زبان روزمره و عامیانه‌ی مردم نیز شده است. با این مقدمه، قبل از هرچیز لازم است در ابتدای این نوشتار تفاوت بین « رفتار» و « گرایش» جنسی را بار دیگر یاد آور شویم. چرا که عدم درک تفاوت این دو مفهوم همواره باعث سوء تفاهم‌های زیادی شده است. 
رفتار جنسی، همان فعالیت جنسی واقعی و عینی است. یعنی کلیه اعمالی که با هدف کسب لذت جنسی انجام می‌شود. در مقابل، جاذبه‌ی جنسی یعنی میل و گرایش درونی و ذهنی به یک جنس یا شی خاص. 
چیزی که دانستنش مهم است این نکته است که رفتارجنسی نسبت به یک فرد یا شیء لزوماً با جاذبه ذهنی و گرایش نسبت به آن همراه نیست. اجازه دهید مثالی ساده بزنیم. اغلب افراد با کمک دست‌شان خود ارضایی می‌کنند. آیا این بدان معناست که آنها نسبت به دست‌شان گرایش دارند یا دست‌شان برایشان جذاب است ؟ آیا مردانی که با دست، خود ارضایی میکنند، وقتی به دست‌شان فکر میکنند دچار نعوظ می‌شوند؟! قطعاً خیر. خود ارضایی یک «رفتار جنسی» است و تصورات و خیالپردازی‌هایی که فرد با مجسم کردن آنها خود ارضایی می‌کند، نشانگر چیز یا فرد یا جنسی است که فرد نسبت به آن «گرایش» دارد. نتیجه‌ی منطقی: فردی که با تصور کردن رابطه با همجنس، خود ارضایی میکند، قطعاً همجنس‌گراست. اما هر فردی که با همجنس وارد فعالیت یا رفتار جنسی می‌شود، لزوماً همجنس‌گرا نیست (و تا زمانی که درمورد آنچه برایش از نظر ذهنی جذاب است چیزی ندانیم نمی توانیم قضاوت کنیم که همجنس گرا هست یا خیر). به همین دلیل ساده است که امروزه بیشتر از هرچیز دیگری برای اثبات گرایش جنسی یک فرد، به گزارش خود او استناد میشود و بسیار مهم است که افراد لزوماً بر اساس نوع رفتار یا نحوه پوشش یا مدل مو یا... برچسب نخورند. 
این مقدمه را با یک نتیجه گیری ساده و در عین حال بسیار مهم به پایان می‌برم: تا زمانی که خود یک فرد در مورد میل و جاذبه‌ی ذهنی‌اش نسبت به همجنس حرفی به میان نیاورد، هرگز نمیتوان او را همجنس گرا فرض کرد. 
حال دوباره به نخستین جمله‌ی این مقاله باز می‌گردیم: در دهه اخیر شیوع رفتار جنسی معطوف به همجنس در میان قشر جوان افزایش چشمگیری داشته است. واضح است که مقصود ما این نیست که تعداد افراد همجنس گرا بیشتر شده است. بلکه منظور این است که فراوانی این رفتارها افزایش یافته است.
اما چرا ؟ عوامل زیادی در پاسخ به این سوال باید درنظر گرفته شود. 
- منع مذهبی رابطه‌ی آزاد زن و مرد در خارج از حیطه زناشویی
- جدا کردن زن و مرد از یکدیگر در محیط‌هایی مانند خوابگاه‌ها و. ..
- ترس و عدم اعتماد به نفس در ارتباط با جنس مخالف به دلیل بیگانه ماندن با جنس مخالف از کودکی تا رسیدن به سن ازدواج
- ترس از عواقب اجتماعی ارتباط با جنس مخالف (قبح اجتماعی- فشارحکومتی)
با کمی تأمل میتوان دریافت که جامعه‌ی ایران در ارتباط زنان با جنس مخالف‌شان سخت گیری بیشتری نشان می‌دهد. بخشی از این سخت گیری به دلیل فرهنگ مرد سالار و بخشی نیز حاصل قوانین شرعی نابرابر اسلام در باره زن و مرد است. بطور مثال، چند همسری برای مردان مجاز شمرده میشود. در حالی که زنان از آن منع میشوند. جامعه، سکس با جنس مخالف را در زنان مجرد تاب نمی آورد و بکارت زنان را ارزش میشمارد. زنان مطلقه یا بیوه اگر با جنس مخالف ارتباط برقرار کنند، انگ هرزگی و فحشا به انان زده میشود در حالی که مردان اغلب با هر موقعیتی (مجرد، مطلقه یا بیوه وحتی متأهل) با افتخار از تجارب جنسی و فتوحات خود در جمع هایشان سخن میگویند و داشتن چنین تجاربی نشانه‌ی مردانگی و کاربلدی آنها به شمار می‌آید. مردان متأهل به دلیل اینکه میتوانند همزمان با عنوان ازدواج موقت با بیش از یک زن رابطه جنسی داشته باشند با احتمال کمتری از حدود شرعی و عرفی جامعه تخطی میکنند. ضمن اینکه آزادی آنان از دوران نوجوانی در محیط بیرون از خانه، اغلب مانع از آن میشود که این چنین تخطی‌هایی آشکار شوند. به بیان بهتر، مردان ازهمان دوران نوجوانی شرایط بهتری برای ارتباط با جنس مخالف دارند. به دلایل فوق، شیوع رفتار جنسی معطوف به همجنس در مردان دگرجنس گرای جامعه‌ی ایران کمتر است.
اما در زنان دگرجنس گرا شیوع آن بالاتر است. البته این آمار گمانه زنی شخصی نگارنده بر اساس تجارب بالینی کار با مراجعین متعدد است. اما علاوه بر این تجارب، دلایل زیادی از این ادعا حمایت می‌کند. 
به کرات دیده ام برخی دختران و زنان مذهبی مجرد که امکان ازدواج شرعی ندارند و به دلیل عقاید‌شان نمیخواهند با پسری طرح دوستی ریخته یا رابطه‌ی جنسی داشته باشند با این توجیه که « یک فرد همجنس محرم است درحالی که غیرهمجنس نامحرم است!!!» به ارتباطات عاطفی و جنسی با همجنس روی می‌آورند!
برخی زنان نیز فارغ از اعتقادات مذهبی، به دلایل روانشناختی مختلف که اغلب ریشه در کودکی آنها دارد، از رابطه با مردان می‌ترسند. این ترس‌ها از افراد مهم خصوصاً مادر به دختر منتقل میشود. مادران وسواسی و کنترل کننده ای که وابستگی تنگاتنگی با دختران خود برقرار میکنند، تجارب ناگوارخود را در ارتباط با مردان به دختران‌شان منتقل میکنند. این مادران، مردان را خطرناک، فریبکار و خاتن توصیف میکنند. دختران نیز با روی آوردن به یک همجنس، هم به گونه ای رابطه با مادر را در آغوش زنی دیگر بازسازی و تداعی می‌کنند و هم با این ارتباط، بی نیاز از رابطه با مردان «خطرناک» میشوند.
از سوی دیگر، تعداد زیادی از زنان و دخترانی که به همجنس روی می‌آورند، سوابق ناموفقی در ارتباط با جنس مخالف دارند. آنها که در ارتباط با مردان تحقیر شده یا مورد آزار یا خیانت قرارگرفته اند، ممکن است در روابط بعدی‌شان به دختران روی بیاورند. این دسته اغلب یک اختلال زمینه ای در شخصیت خود دارند و اغلب بطور تیپیک با لزبین‌های بوچ طرح رابطه می‌ریزند. 
منع ارتباط جنسی با پسران، محدود کردن دختران در خانه ها، ارزش گذاری درباره مسئله‌ی بکارت، ترس از پیامدهای اجتماعی ارتباط با پسران( مانند بیم از برچسب خوردن توسط آشنایان ویا موردخشونت قرارگرفتن توسط خانواده)، ترسانده شدن از مردان و عدم اعتماد به نفس کافی برای ارتباط با آنان، همه و همه دست به دست هم می‌دهند که دختران محروم از ازادی، لذت را در گوشه و کنار خلوت اتاق خواب‌هایشان با دوستان و همکلاسی‌های همجنس‌شان تجربه کنند. روشی بی درد سر و ساده برای کسب لذت در دختران بدون اینکه مورد غضب خانواده و جامعه قرار گیرند. بی انکه نیاز باشد حتی از خانه بیرون بروند و یا خود را در معرض ترس از دست دادن بکارت یا باردارشدن یا اتهام داشتن دوست پسر قرار دهند. جامعه ما به طور غیرمستقیم دقیقاً این نوع کنش را تقویت و حتی تبلیغ میکند. از جداسازی مدارس و وسایل نقلیه و اماکن عمومی دیگر گرفته تا محدود کردن رفت و امد دختران، تشویق آنان برای ماندن در خانه و مانند آن، همه و همه در نهایت منجربه افزایش رفتارهای اروتیک معطوف به همجنس میگردد. یعنی درحالی که جامعه‌ی ایران ساده لوحانه ادعا می‌کند که مخالف «همجنس گرایی» است، خود، با اجرای چنین سیاست‌های آشکار و نهانی، مبلغ پدیده ای بنام «همجنس بازی» است! پدیده ای که دلایل روانی-اجتماعی دارد و توجیه ژنتیکی برای آن وجود ندارد. 
گسترش فناوری و استفاده از فضاهای مجازی و مانند آن نیز دسترسی به اطلاعات جنسی را تسهیل نموده و در نتیجه بسیاری از استریت‌ها را تشویق میکند که رابطه با همجنس را حتی به صورت نوعی تجربه هم که شده امتحان کنند. 
دلایلی که در بالا ذکر شد، اغلب استریت‌ها و به ویژه زنان استریت را به ارتباط با همجنس سوق می‌دهد، نکته ‌ی تاسف بار این است که چنین افرادی اغلب در مسیر زندگی افراد همجنس گرا قرار میگیرند. با آنها وارد رابطه می‌شوند و آنها را از نظر عاطفی درگیر می‌کنند. در حالی که پس از گذشت زمان و رفع احتمالی محدودیت هایشان، شریک همجنس گرای خود را کنار می‌گذارند. در این میان کسی که بیشترین آسیب را می‌بیند فرد همجنس گراست. 
چه باید کرد ؟
کاملاً قابل درک است که وقتی شما با فردی وارد رابطه ای میشوید و بعداً متوجه میشوید او میل به همجنس نداشته و صرفاً به دلیل برخی فشارها رو به ارتباط با شما آورده، احساسات بدی را تجربه می‌کنید. احساس مورد سوء استفاده قرار گرفتن. احساس وسیله شدن. این احساس که ابزاری شده اید برای استفاده‌ی یک استریت - آن هم نه به دلیل آن که طبیعتش طلبیده، بلکه به این دلیل که خواسته نیاز و عطشی فوری را دفع کند یا صرفاً تجربه ای جدید را بیازماید- حتی ممکن است دچار احساس خشم شوید، اگر ناگهان متوجه شوید کسی که قصد داشته اید با او رابطه‌ی دراز مدت داشته باشید و برای بودن با او در زندگی تان برنامه ریزی کرده بوده اید، زمانی را که با شما گذرانده به قصد خوشگذرانی بوده و هرگز به شما به عنوان یک شریک طولانی مدت ننگریسته است! ممکن است احساس کنید کاخ آرزوها و رویاهایتان فرو ریخته، فریب خورده اید یا به شما ترحم شده است. 
اما برای پیشگیری از وارد شدن به چنین روابط آسیب زایی به راستی چه باید کرد؟ در پایان این مقاله توصیه‌هایی در مورد انتخاب شریک عاطفی/ جنسی ارایه می‌دهیم که امیدوارم به دوستان اقلیت کمک کند تا کمتر در دام چنین رابطه‌هایی گرفتارشوند. 
برای رابطه‌ی طولانی مدت و سرمایه گذاری عاطفی در یک رابطه، فرد مقابل و ماجراهای گذشته‌اش را دقیقاً مورد بررسی قرار دهید. 
اگر اهل روابط جنسی ازادانه و دیت گذاشتن‌های مکرر هستید، سعی کنید از نظر هیجانی درگیر نشوید. خیلی از دوستان اقلیت ممکن است زندگی جنسی ازادانه‌تری را انتخاب کنند و ترجیح دهند با افراد زیادی در شبکه‌های اجتماعی و مهمانی‌ها و... آشنا شوند و دیت بگذارند. چنین سبکی از زندگی به ویژه در میان گی‌ها در ایران شایع است. آشنایی‌هایی که خیلی زود و حتی گاه در اولین دیدار به سکس ختم میشود. چنین افرادی باید بسیار هشیار باشند و سعی کنند که زندگی جنسی‌شان را از زندگی عاطفی‌شان جدا کنند. ممکن است شما با فردی چند ساعت آشنا شوید، دیت بگذارید و سکس بسیار لذت بخشی را تجربه کنید، اما باید مراقب باشید، این لذت نباید چشم شما را به روی سایر جنبه‌های این فرد ببندد.
شما هنوز نمی‌دانید که این فرد چه شخصیتی دارد؟ چه گذشته‌ای دارد؟ اصلاً آیا اقلیت است؟ قبل از شما چه روابطی داشته؟ اهل چه نوع تفریحاتی است؟ ایا سکس خطرناک (بدون کاندوم) هم داشته؟ هدفش از دیت گذاشتن چیست؟ تا بحال با جنس مخالف نیز رابطه(عاطفی-جنسی) داشته؟ و اگر بلی در چه سطحی و با چه هدفی؟ کل تاریخچه‌ی گذشته‌ی یک فرد در روابط عاطفی و جنسی‌اش با تمام جزییات برای ما مهم است، اگر قرار باشد با او وارد رابطه‌ی عمیق تری شویم. 
حتماً در مورد رابطه‌های قبلی فرد و چگونگی اتمام آن رابطه‌ها و دلایل آنها از او سوال کنید. مراقب باشید اگر بنا شد فردی را پس از یک دیت خوب، وارد زندگی تان کنید یا با او رابطه‌ی عمیق و صمیمانه برقرار کنید، قبل از آن باید برای تمامی سوالات مذکور پاسخ پیدا کنید. خیلی افراد هستند که رابطه داشتن با آنها فقط در تخت‌خواب به نفع شماست. اما به محض درگیری عاطفی و گره خوردن‌شان در سطوح عمیق تر با سرنوشت‌تان، ناخواسته به شما آسیب می‌زنند. 
 حتی الامکان سعی کنید از روی ناچاری و به دلیل پیدا نکردن فرد مناسب، وارد رابطه‌ی صمیمانه و عمیق با هرفردی و به هرقیمتی نشوید. همیشه به یاد داشته باشید که تنها ماندن بهتر از درگیر شدن در روابط آسیب‌زا است. سعی کنید قبل از ورود به یک رابطه روشن کنید که فرد مقابل از رابطه با شما چه هدفی دارد؟ با توجه به روابط گذشته و حالش او را تحلیل کنید. از خودتان بپرسید: «حضور من چه کمبودی را در این فرد مرتفع می‌کند؟ چرا او مرا انتخاب کرده است؟» اگر او قبلاً رابطه‌ی عاطفی یا جنسی با فردی از جنس مخالف داشته، دلایل و نتایج آن را بررسی کنید. سعی کنید از او اطلاعاتی درمورد گرایشش بگیرید. از او بپرسید که آیا خودش را یک همجنس گرا میداند؟ از اولین تجربه‌های عاطفی و جنسی کودکی و نوجوانی‌اش سوال کنید. افرادی که واقعاً همجنس گرا هستند اغلب از نخستین ایام بلوغ وارد درگیری‌های عاطفی با همجنس شده یا تخیلات جنسی در ارتباط با همجنس دارند. همان گونه که قبلاً نیز ذکر شد، برخی استریت‌ها پس از شکست در رابطه با جنس مخالف به همجنس روی می‌آورند. یا افرادی هستند که دگرجنس گرا هستند ولی در عین حال از وارد شدن در رابطه با جنس مخالف به دلایل روانشناختی که ریشه در گذشته انها دارد میترسند. این افراد میتوانند بیشترین آسیب را به شما برسانند. 

نکته مهم دیگر که به تجربه ثابت شده این است که بهتر است افرادی را انتخاب کنید که گرایشی مشابه خودتان داشته باشند. به این معنا که اگر همجنس گرا هستید، بیشتر به نفعتان است که با یک همجنس گرا وارد رابطه شوید تا با یک دوجنس گرا، چرا که دوجنس گراها در دوره‌هایی میل به جنس مخالف دارند و این ممکن است برای شما آزاردهنده باشد. حتی دوجنس‌گراها نیز بهتر است افرادی مانند خودشان را برای رابطه انتخاب کنند. چرا که یک دوجنس گرای دیگر درک بهتری از شرایط آنان میتواند داشته باشد. همچنین ترنس‌سکشوال‌ها بهتر است از ارتباط جنسی یا عاطفی با استریت‌ها بپرهیزند و حتی الامکان اقلیت‌های دیگری را برای رابطه رمانتیک‌شان انتخاب کنند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر